Hebben jullie ook zo genoten van de vakantie? Even geen deadlines, geen agenda en geen wekker? Wij hadden het fijn in Zeeland, op een kleine camping met leuke mensen en een goed bed in mijn vaders caravan. Maar hoe goed wij het ook gehad hebben, toen ik op social media allemaal foto’s langs zag komen van allerlei prachtige buitenland plekjes bekroop mij toch een ‘is dit alles’ gevoel. Hadden we het nou wel echt goed gedaan, dat kamperen in eigen land? Moesten we niet herinneringen maken, groots en meeslepend leven, avonturen beleven? Was dat niet wat ik wilde? En toen ik hier eens goed over na ging denken kwam ik tot mezelf bij de conclusie dat ik deze vraag moest beantwoorden met een ‘Nee’. Begrijp me niet verkeerd, die witte stranden en blauwe zeeën zijn prachtig en al die buitenlandse stadjes ook. En dat bergenlandschap als uitzicht is vast heerlijk tijdens je kopje koffie ’s morgens. Maar voor mij hoeft het even niet. In mijn hoofd heb ik prachtige herinneringen van twee weken samen zijn met mijn mannen. We zochten kreeftjes, zwommen in zee, beklommen een waanzinnig hoge uitkijktoren, dat zijn onze avonturen. Die ik koester omdat ze van ons zijn. Een tijdje geleden was ik mijn vakantieherinneringen minder gaan waarderen omdat die van een ander in mijn ogen beter waren. En dat wil ik niet meer. Voor ons is dit nu goed.
En dat geldt overigens ook voor de rest van mijn leven. Als ik heel eerlijk ben wil ik in de komende jaren het allerliefste dat we een af en opgeruimd huis hebben, een fijne tuin, regelmaat en ritme (waar we dan af en toe even flink vanaf wijken) , elke avond een lekkere maaltijd op tafel en genoeg tijd en aandacht voor elkaar en de mensen om ons heen. Op mijn verlanglijstje voorlopig geen verre reizen of spannende grote veranderingen. Liever niet zelfs. Gewoon even dat alles normaal is. En loopt, dat wil ik het liefst.
15 Comments
Even om de achtergronden van mijn Zweedse vakantiekiekjes te schetsen:
– De eerste week heb ik dagenlang last gehad van mijn zwangere lijf na 14 uur in de auto op zaterdag. Harde buiken, steken, zere voeten, moe. Tijdens een dagje winkelen werd ik op een gegeven moment ingehaald door bejaarden en als ik iets haat is het zachtjes lopen. En veel muggenbulten die uitmonden tot blauwe plekken. Vergeet ik bijna de drukke weg waardoor we niet met raam open konden slapen omdat we anders om 5.30u wakker werden van scheurende auto’s. En ja, dat hebben we aan den lijve ondervonden. ;)
– Week 2 hadden we een huisje bovenop een berg waardoor de onderkant van de auto telkens rotsen raakte en ik doodsangsten uitstond. Bovenop die berg was ook geen riolering en ipv een sceptic tank hadden ze een soort dixie in de wc die al heel lang niet schoongemaakt was en waarvan de afvoer met ducttape aan elkaar was gemaakt. De eerste dag dacht ik dat ik over mijn nek ging en dat ik niet eens kon douchen daar vanwege de stank. Douchen was sowieso een groot woord met de mini-boiler die er hing. Om maar te zwijgen over alle andere muffe geuren die er hingen want ik denk dat het huis in maanden niet open was geweest en alle jaren ’70 meubels hadden hun eigen typische geur. Normaal ben ik daar al heel gevoelig voor, maar nu zwanger helemaaaal. Het was echt een beproeving. Rare geluiden ’s nachts waren ook niet fijn en om 7u begonnen de buren te klussen.
Heeeerlijke vakantie gehad hoor, maar staar je niet blind op de foto’s!
Oooh Iris, wat heerlijk om te horen! Zet me weer even met beide benen op de grond! Oh wacht, dat klinkt raar want het is natuurlijk helemaal niet heerlijk dat je dit moest doorstaan, zwanger nog wel. Het is soms zo lastig om je niet te laten leiden door de buitenkant of wat je denkt… Ben wel heeeel benieuwd naar alle geweldige Zweedse kleertjes die je voor de kleine hebt gekocht! Wij kochten in Frankrijk altijd voor een heel jaar voor Mees haha.
Het was écht een fijne vakantie hoor, ik heb genoten!! Maar het was een balans, niet alles was fantastisch. ;) Geniet nog lekker na van jullie vakantie, niks fijner dan samen zijn en niks hoeven!
Herkenbaar dat gevoel. Het is precies een wedstrijdje ver, verder, verst. Ben zelf naar Duitsland geweest maar ik heb ervan genoten en dat is wat telt. Voor mij ook geen verre vakanties.
Mooi geschreven Imke! Het had mijn verhaal kunnen zijn. Ook ik zou graag ver op vakantie met alles wat daar bij hoort. Maar ook voor mij geldt: het belangrijkste is dat alles nu even “normaal” is. Een leven zonder zorgen en dat het gewoon lekker loopt zonder moeite. En dat is het nu, dus het is goed zo. Dat is mijn “vakantie” dus als het zo doorgaat heb ik altijd vakantie. Wat een geluk ;)
Natuurlijk moet iedereen doen waar hij/zij gelukkig van wordt. Meer en meer merk ik dat ik gelukkig ben met minder. Gisteren plaatste ik een blog over back to basic in onze vakantie op de zeilboot. Oké we hebben een boot maar leven daar zo simpel en ik hou ervan, ik zou er kunnen wonen.
Zoals Iris al zei; Staar je niet blind op foto’s dat is maar relatief. Geluk zit in de kleine dingen en je moet zelf de slingers ophangen.
Zo waar! Je hebt ook helemaal gelijk, moet ik ook helemaal niet doen, dat blindstaren. Maar soms sluipt het erin voor je er erg in hebt. En heerlijk die boot! Rutger komt uit een echte botenfamilie dus wij varen ook veel, zo fijn!
Wat een mooie uitspraak, die laatste zin!
Vakantie is wat mij betreft een state of mind. Voordat we vorige maand op vakantie gingen had ik het daar nog over met de kaasboer, die er niet van snapte dat wij als vakantie gingen kamperen in een bos. Met de fiets. Zonder stroom. En zonder bedden. In een tent. En dat we dat dan léúk vinden, en ontspannend. Maar ja, dát is voor mij vakantie, terwijl een ander iets anders nodig heeft om in die mindset te komen. Het is soms net of het een wedstrijd is wie het mooiste uitzicht heeft bij z’n ontbijt, alsof dat gelijk staat aan- of een maatstaaf is voor geluk. Gekke wereld. Gewoon lekker genieten van de herinneringen aan jullie vakantie (die mij overigens als een hele fijne klinkt!)!
Je hebt helemaal gelijk!
Het was heeeeeeerlijk in Zeeland, ik heb intens genoten en geen enkel moment de behoefte gevoeld om ergens anders dan daar te zijn. De mooie stranden in het buitenland zien er zeker fijn uit maar wat vond ik het strand in Zeeland heerlijk! En dat op maar anderhalf uur rijden van huis! Ik wil weer terug ;-)
Haha, jaaa dat Zeeuwse strand is fijn he?!
Het klinkt als een heerlijke vakantie! Net zo fijn als alle ‘groots-en-meeslepend’-vakanties. En inderdaad, op social media lees je niet veel over diarree door malariatabletten en andere vervelende dingen die bij zo’n groots en meeslepend avontuur kunnen komen kijken.
Ik werk als oppas en een paar weken terug kwam ik met Nynke van vier een uitgebloeide paardenbloem tegen. Ik vertelde haar dat ze een wens mocht doen en dan de zaadjes weg mocht blazen. ‘Wat is een wens?’ vroeg ze. ‘Een wens is iets wat je het allerliefste wilt.’ Nynke deed haar ogen dicht, zei: ‘Ik wil heel graag een ijsje’ en blies zo hard ze kon.
Wat fantastisch eigenlijk. En wat is het makkelijk om gelukkig en tevreden te zijn als je zo denkt.
Ik zie weleens de quote: ‘Whatever you dream, dream bigger.’ Volgens mij wordt je daar alleen maar doodongelukkig van.
Kijk, daar kunnen we nog eens wat van leren! Wat heerlijk, die Nynke! Ik ga deze onthouden als reminder, goeie, dankjewel!