Sinds ik me heb voorgenomen om mijn blog nieuw leven in te blazen zie ik ze overal: citroenen. Op zwembroeken, jurkjes en posters. Van keramiek object tot vaas voor bloemen. Het lijkt wel of iedereen tegenwoordig aan de citroenen zit. Zijn ze hip of zie ik ze vooral omdat ik met mijn blog bezig ben? Gevalletje je koopt een rode auto en ineens zie je overal alleen nog maar rode auto’s.

Helaas ben ik erg goed in argumenten bedenken die tegen me werken. Bij alles wat ik denk of wil komt er meteen een stemmetje mij vertellen waarom dit geen goed idee is. In drievoud en op elk tegen argument een antwoord. Want ja, alles is al eens gedaan. En alles kan altijd beter. Ik ben het type perfectionist die als ik bij voorbaat al bedenk dat ik iets niet perfect kan doen, ik het dus niet doe. En geloof mij, je doet dan erg weinig. En als ik wel iets doe voel ik me een bedrieger want stel je voor dat mensen erachter komen dat ik het niet perfect kan! Niet dat ik last heb van het imposter syndroom, daar voldoe ik niet aan hoor.

In Rupauls dragrace omschrijft Ru deze gedachten treffend als je inner saboteur. Die van mij is zo sterk aanwezig dat ik haar maar een naam heb gegeven, Trudy. Dit helpt, het is nu tastbaarder en ik kan er beter mee omgaan. Ja, Trudy, ik weet het, het is eng en kwetsbaar en ik weet dat je me wil beschermen maar ik ga het toch doen. Want uiteindelijk is het vooral angst waar het om gaat. Angst om gekwetst te worden, angst voor het onbekende. Maar word ik gelukkiger als ik niks doe? Gaat het beter met me als ik steeds weer naar mijn inner saboteur luister? Is die kritiek terecht? Allemaal nee! Dus gaan met die banaan.

Goed, terug naar de citroenhype. Het is vast dat ik ze overal zie omdat ik ermee bezig ben maar Trudy roept me dagelijks toe dat het een hype is. En hypes gaan voorbij dus straks is de citroen achterhaald en denkt iedereen dat ik met de massa meeliep en heel suf ben nu iedereen is overgestapt op het volgende hippe ding.

Dit is precies waarom ik een hekel heb aan trendy en altijd probeer te gaan voor tijdloos. Want ik hou niet van wat iedereen doet en ik wil niet ‘uit’ zijn. Nou was mijn blog er al voordat de citroenen hip werden. En is thee tijdloos, dat scheelt weer. Dus ik kan me nu vreselijk druk maken over dat mensen misschien denken dat ik mee beweeg op een trend en daarom weer blog of ik heb gewoon schijt. Vindt Trudy niks maar daar moet ik maar mee leren leven. Zij heeft wel vaker een mening waar ik het niet mee eens ben.

Ik maakte een college van twee afbeeldingen, het zijaanzicht van een vrouw en een tafereel met een citroenboom. Ik hoop dat je het mooi vindt, ik vond het fijn (en af en toe frustrerend) om weer creatief bezig te zijn. Hieronder een foto van halverwege en de beschrijving van de foto met de citroenboom.