Thé au Citron

Thé au Citron

foto's Danique van Kesteren

Het was een mooie zomer, de zomer van 2014. Prachtige maanden, veel zon en heerlijk weer. Augustus was nat, dat zullen we maar snel vergeten. In september, toen iedereen weer naar school en aan het werk ging, gingen wij op vakantie. Naar Zuid-Frankrijk, de streek Lot-et-Garonne. Daar waren we te gast bij Laura en Niels en genoten we van de rust, het mooie appartement en het lekkere eten. (Tip, als je echt fijn op vakantie wil, ga naar Bassiviere.) Al eerder had ik bedacht dat ik mijn blog wilde gaan veranderen. Ik wilde van het algemene af en me meer richten op één onderwerp. Maanden daarvoor, ergens in mei of juni had ik al een keer tegen Rutger geroepen dat ik ging slow bloggen. Hij had me eerst vreemd aangekeken en gevraagd of ik dan voortaan langzaam ging typen. Ik had hem uitgelegd dat ik wilde schrijven over slow living, over een langzame levensstijl. We waren al een tijd bezig met ons leven anders inrichten. Meer kwaliteit, minder doen omdat het zo hoort of van je verwacht wordt. Ik kwam hier zoveel toffe dingen over tegen die ik wilde delen dat het me een goed idee leek om hierover te gaan bloggen. Gewoon, op de blog die ik al had. In Frankrijk wilde ik daar meer over brainstormen, moodboards maken en thema’s verzinnen, dat soort dingen.

foto Danique van Kesteren

Uiteindelijk werd ik ziek en lag ik het grootste gedeelte van de vakantie in bed of in de hangmat. Een keer gingen we naar een stadje toe. Ik had dat nadenken over mijn blog allang opgegeven, die inspiratie moest in Nederland maar weer komen. We slenterden wat door het stadje en ik was eigenlijk een beetje teleurgesteld. Want nu gingen we een keertje weg, viel het nogal tegen. Er was niet echt iets te doen en de winkels waren ook niet heel boeiend. Tot mijn oog viel op de naam van een kledingwinkel. De winkel zelf was niets speciaals maar die naam, die raakte me. Thé au citron. Zo heette het. We liepen door, ik zei nog wel iets tegen Rutger in de trant van ‘Oh kijk, mooie naam, jammer dat de winkel dat niet is’. Maar toen gingen de radartjes in mijn hoofd aan het werk en nog geen vijf minuten later stond ik te stuiteren in de straten. Alles viel op zijn plek. Mijn nieuwe blog moest thé au citron gaan heten. De aandacht die je neemt voor het zetten van een echt goede kop thee, dat gevoel wilde ik overbrengen. Water koken en op temperatuur laten komen, verse thee toevoegen, met een zandloper de tijd bijhouden en dan honing toevoegen en een plakje verse citroen afsnijden en die langzaam in de thee laten glijden. En dan gaan zitten, de wereld even vergeten en genieten van je kop thee die je net hebt staan maken. De aandacht die je dan hebt voor zoiets simpels, dat was het. Ik zag meteen alles voor me, de vormgeving, logo, naam, alles klopte.En zo wilde ik niet alleen mijn blog hebben maar zo wil ik leven. Met aandacht voor de kleine dingen, stilstaan bij die dagelijkse kop thee en er iets bijzonders van maken. Juist die kleine dingen zijn zo mooi en ik merk steeds meer dat hoe meer ik daarbij stilsta en daarvan geniet hoe meer ik in balans ben en hoe gelukkiger ik word. In evenwicht, rustig en steeds dichter bij mezelf.

foto Danique van Kesteren

En ik hoop dat mijn blog dat mag zijn, een moment van stilte in de chaos. Een inspiratie tot een leven waarin je kan genieten van genoeg.

(Over dat Franse vertel ik meer onder het kopje inspiratie. Ik hou van Frankrijk, van hun joie de vivre, de lange lunches, het genieten van lekker eten, van vers stokbrood…)

Alle foto’s zijn gemaakt door Danique van Kesteren.