Afgelopen vrijdag was de begrafenis van mijn tante. Ze overleed vrij plotseling, ondanks dat we wisten dat ze ziek was. De dood blijft altijd een ongewenste en onaangekondigde gast. Het verdriet is zo ongrijpbaar, zo machteloos. Daarom wilde ik graag dingen doen. Dingen regelen en iets maken geeft mij een klein beetje grip. Ik wilde het rouwstuk voor mijn tante graag zelf maken. Ik had nog nooit zo’n liggend bloemstuk gemaakt maar besloot het gewoon te proberen. Met een Magnolia tak en Monstera bladeren als basis bouwde ik het langzaam op. De verschillende bloemen voegde ik een voor een toe en zette ik vast met tape. De laatste bloemen heb ik vrijdag toegevoegd en met wat spelden vastgemaakt. Online had ik lint besteld met onze namen en een persoonlijke boodschap erop.

De tulpen heb ik geplukt in de pluktuin in Nes. Tulpen waren mijn tantes lievelingsbloemen en haar lievelingskleur voor bloemen was paars. Als bedankje bij de begrafenis hadden we zonnebloemzaden, een wens van haar. Ook deze bloemen verwerkte ik in dit stuk. En van de restbloemen maakte ik boeketjes voor mijn oma, de trompettist en de begrafenisondernemer.