Afgelopen weekend waren we samen met mijn vader en zusje in Drenthe. Zondag was het drie jaar geleden dat mijn moeder overleed, samen weggaan is voor ons een fijne manier om hierbij stil te staan. Vorig jaar en het jaar daarvoor gingen we ook samen weg, weg van de drukte, van het dagelijks leven. Even samen zijn, stil staan en niks hoeven uitleggen. Niet hoeven vertellen waarom je stiller bent dan normaal, waarom je ook heel hard kan lachen en lol kan hebben. Troosten en getroost worden. Onze band wordt alleen maar sterker en daar ben ik dankbaar voor. Mees begint langzaam te begrijpen wat het begrip dood inhoudt. De afgelopen jaren vergat hij mijn moeder langzaam, heel logisch maar tegelijk ook heel pijnlijk. Ze was zó dol op hem, paste heel vaak op en bloeide op door hem. Dat vind ik het het moeilijkst, dat ze hem niet meer kan vasthouden, geen liedjes met hem kan zingen en hem niet meer meemaakt.
Het was heerlijk om er even uit te zijn. Uitslapen, lekker lang ontbijten, zwemmen, eindeloos tafelen… We bezochten het Doe museum in Zuidlaren, naast heel veel zien (kunst, zandsculpturen en legobouwwerken) is er ook van alles te doen. Je kan zelf bouwen, schilderen of zand sculpturen maken. Wij hebben ons allemaal bijzonder goed vermaakt, aanrader! (En begin oktober opent er een tentoonstelling over Banksy, hoe tof is dat?!)
Maandag moesten we al vroeg uit ons huisje. Hierna besloten we over door het Geopark Hondsrug te wandelen. Je kan van tevoren een app downloaden met een heleboel verschillende routes. Vlak achter het park waar wij verbleven liep een kinderroute van 5 km. De route kan je volgen met de gps op je telefoon en onderweg krijg je allerlei informatie over de omgeving. Nog een aanrader! We zagen enorm veel paddenstoelen, de herfst is begonnen!
PS, zien jullie ook een monster in die omgevallen boom?!
No Comments