Als je mij een paar jaar geleden vroeg naar mijn toekomstdromen kwam er steevast een verhaal over creatieve dingen doen en een atelier. Het allerliefst een atelier in een kas. En dan honderd redenen waarom dat nooit zou lukken maar dat als je wilde weten wat ik echt wilde, dit het was. Zo vertelde ik dit ook een keer bij een kopje thee tegen een moeder uit Mees zijn klas. Haar man bleek kunstenaar/ondernemer/creatief en was aan het zoeken naar een atelier in de omgeving van de school waar Mees op zit. Ik weet nog dat ik lachend zei dat ze me maar op de hoogte moest houden als hij iets leuks vond. En dat ik dan misschien ook iets kon huren over een paar jaar. Tot mijn verbazing bleek hij vrij snel iets gevonden te hebben. In een kas. In het dorp van Mees zijn school. (Wij wonen een dorpje verderop) Alleen de ruimte die toen vrijkwam was te klein voor hem, of dat niet iets voor mij was? Ik ging kijken en was meteen verkocht. Het stond vol met bouwmateriaal maar zag eruit als een klein huisje tussen de hortensia’s. Het rook zoals het bij mijn opa en oma in de kassen altijd rook, zo vertrouwd. En als ik wilde was het voor mij. Niet meteen maar een paar maanden later. Precies toen mijn uitkering stopte kon ik in mijn atelier. Alsof het zo moest zijn.

Het is heerlijk om een plek te hebben waar ik ongestoord kan werken en experimenteren. Alles kan blijven staan en onze woonkamer staat niet meer vol als ik weer eens een project heb. Ook kan ik dingen bewaren om later nog eens te gebruiken. Zo heb ik inmiddels een aardige voorraad vazen en potjes om te vullen met bloemen en heb ik allerlei wegwijzerpalen die ik steeds weer gebruik. En het is heerlijk dat Mila altijd mee kan. Ze is de ideale assistent! Doordat het zo dicht bij Mees zijn school is lunchen we hier regelmatig samen. Verder bereid ik hier alles voor als ik een opdracht heb. Voor een bruiloft of evenement maak ik vaak veel zelf en het is fijn om alles dan op één plek te hebben. Het interieur van mijn atelier is een samenraapsel van dingen die ik al had, marktplaats, de kringloop en spullen van familie. Zo is mijn tekentafel nog van mijn oma geweest, dit was haar eerste tekentafel toen zij werkte als (binnenhuis)architect. Ik wilde per se een bank hebben, wijt het aan teveel series als Mad Men en Suits kijken. De bank vond ik op marktplaats en zit heerlijk.

Vaak vragen mensen mij wat ik nou eigenlijk doe. Ik vind dit zo’n lastige vraag! Ik ben ondernemer, heb mijn eigen bedrijf en mijn blog. Ik ben in te huren voor allerlei verschillende opdrachten. Wat ik bijvoorbeeld ontzettend leuk vinden is een bruidspaar helpen met het vormgeven van hun bruiloft. Dat ze bij me komen en wat vage ideeën hebben en dat ik ze help met dit realiseren tot iets ontzettend moois en persoonlijks. Ook heb ik een keer een expositie mogen inrichten voor een illustrator en een kunstwerk gemaakt voor een festival. Voor datzelfde festival mocht ik ook de aankleding doen van de podia en de zaal. Ik maakte een keer een heleboel papieren bloemen voor een bruiloftsbeurs en schreef voor LIEFKE magazine. Op het moment maak ik vooral veel. Vooral het collages maken heb ik helemaal herontdekt. En ik ben eindelijk bezig met ideeën waar ik al jaren mee rondloop uit te voeren. Hopelijk vind je hier binnenkort het resultaat van in mijn Etsy shop.  Ook moet ik eindelijk eens beginnen aan het maken van een website waar mijn portfolio te zien is en waar ik vindbaar ben voor mensen die iemand zoeken om een idee uit te voeren.

Alle foto’s zijn wederom gemaakt door Nina Voordes. Ik ben ontzettend blij met dit resultaat! Nina is ook moeilijk in een hokje te plaatsen, ze is fotograaf, vormgever, had een webshop met allerlei papierwaren en is ontzettend creatief. Heerlijk om met dit soort like minded mensen samen te werken!